4 tot en met 10 september is de National Suicide Prevention Week, en veel groepen hebben zich ingezet om het bewustzijn van geestelijke gezondheidsproblemen in de bouwsector te vergroten.
En het is een probleem. De CDC rapporteerde in 2020 dat de bouw- en winningsindustrieën de hoogste zelfmoordcijfers per beroepsgroep hebben, ook al is het zelfmoordcijfer onder de beroepsbevolking in het algemeen gestegen.
Als onderdeel van de week om het bewustzijn te vergroten, heeft Travellers Insurance posters op de bouwplaats verspreid met de belangrijkste waarschuwingssignalen van iemand die zich mogelijk depressief of suïcidaal voelt. De poster toont een QR-code om werknemers te verbinden met online bronnen voor meer informatie.
Hier spreekt Construction Dive met Dr. Marcos Iglesias, medisch directeur van Travellers, en Jennifer Lee, vice-president en nationale praktijkleider van het bouwhoofdstuk van Travellers, over hoe belangrijk bewustzijn is en hoe geestelijke gezondheid een onderdeel is van veiligheid op de werkplek.
BOUWDUIK: Hoe ernstig is de geestelijke gezondheid in de bouwsector?
MARCOS IGLESIAS: Allereerst was zelfmoord in het algemeen in het land een van de belangrijkste doodsoorzaken in 2021. En helaas hebben bouwvakkers een zeer hoog zelfmoordcijfer.
Daar zijn waarschijnlijk veel redenen voor. Een daarvan is de hoge incidentie van stoornissen in het gebruik van middelen, niet alleen drugs, maar ook zwaar alcoholgebruik onder bouwvakkers. Je hebt ook een personeelsbestand dat voornamelijk uit mannen bestaat, en mannen hebben de neiging om minder snel hulp te zoeken.
Mensen hebben bouwvakkers beschreven als stoïcijns. Zelfredzaam. Het zijn waarschijnlijk niet de mensen die zich haasten om de diagnose van een psychische aandoening te krijgen als er problemen zijn.
Er is ook een verscheidenheid aan psychosociale problemen waarmee bouwvakkers worden geconfronteerd waardoor ze een hoger risico lopen, niet alleen voor psychische problemen, maar vooral voor zelfmoord.
Denk aan veranderingen in projecten, verstoring van banden en sociale kringen, weken of maanden achtereen scheiding van hun familie en dierbaren. Er is soms een instabiliteit van werk- en werkloosheidscycli.
En ten slotte hebben ze soms een hoger percentage musculoskeletale verwondingen en soms worden die zelf behandeld met drugs of alcohol. Maar ook vaak krijgen ze medicijnen voorgeschreven die uiteindelijk een patroon van voortzetting veroorzaken, zelfs nadat de blessure beter is geworden.
Waar kan een werkgever of collega beginnen om te helpen? Wat kunnen ze doen om die problemen te bestrijden?
JENNIFER LEE: Waar het op neerkomt, is dat een aannemer mentale gezondheid op dezelfde manier gaat behandelen als fysieke gezondheid. Dus we weten dat de industrie tegenwoordig enkele veelvoorkomende uitdrukkingen heeft: “We willen iedereen ‘s nachts naar huis sturen, veilig naar hun families.” Het zou heel belangrijk zijn om dat onderdeel van de geestelijke gezondheid ook op te nemen.
Dus wat kunnen ze doen? Dat is alles over het vergroten van het bewustzijn rond dit probleem. Dat omvat het opleiden van hun werknemers en management. Het gaat om het creëren van veilige ruimtes. Dit gaat echt over mensen. Het gaat niet om een bouwbedrijf of een aannemer of een specifieke organisatie. We hebben het echt over mensen.
Dit is een probleem waar groepen al een tijdje aandacht aan besteden. Gaat het beter?
LEE: Dat vind ik moeilijk te zeggen. Het is niet zoals een blessurerapportagesysteem.
IGLESIA: Ik denk dat er een aantal manieren zijn om ernaar te kijken. Ik weet niet of we de gegevens hebben om het idee te ondersteunen, tenminste als het gaat om zelfmoord of zelfmoordpogingen, dat het al beter gaat. Maar we zien wel veel beweging in de industrie om psychische problemen te destigmatiseren om van bovenaf middelen te verstrekken.
Dus het bewustzijn is er. Ik denk dat we veel aannemers deze onderwerpen in hun huddles en in hun teamvergaderingen zien stoppen. We zijn dus optimistisch dat we op de goede weg zijn en dat de zaken zullen veranderen, maar ik denk dat we de statistieken nog niet hebben. De laatste statistieken zijn meestal enkele jaren oud.
Sommige dingen die u eerder aanstipte, zoals wijzigingen in de planning, maken deel uit van de aard van de branche. Zijn er richtlijnen voor aannemers om werknemers mentaal veilig te houden wanneer deze problemen moeilijk te vermijden zijn?
LEE: Het komt echt neer op het besef van die factoren die je net naar voren hebt gebracht. Een bedrijf vraagt dus bijvoorbeeld een team van mensen om ergens heen te reizen voor een project. Ze zijn weg van hun familie of vrienden en dat netwerk van ondersteuning. Dan moet de bewustwordingsfactor hier worden ingezet om dat team te helpen zich echt als een team te voelen, zich een ondersteunend team te voelen en die veilige ruimte te creëren. Het is belangrijk om mensen te helpen begrijpen dat er een netwerk is, ook al zijn ze niet thuis.
